D-24x3

Sinds mijn eerste solo heb ik al weer behoorlijk wat vluchtjes gedaan. Een aantal solo's afgewisseld met een aantal duals, tijdens die duals ben ik langzaamaan begonnen met navigeren, dan ga je door je kaart te gebruiken en herkenningspunten op de grond te gebruiken van het ene vliegveld naar het andere. Best leuk om te doen. Vervolgens heb je dan D-24, dit is een checkride, net als D-11, maar dan wat strenger en met meer items. Tijdens mijn eerste 24 had ik geen goede voorbereiding, ik moest naar een veld waar ik nog nooit geweest was en ik wist er niets vanaf, dit had ik uiteraard gewoon moeten opzoeken, maar daar had ik op de grond niet aan gedacht. Daar kreeg ik dus terecht een partial pass op. Dat betekend dat je dat deel van de vlucht een andere keer nog eens moet doen om dan te laten zien dat je het wel kan.

Tijdens mijn tweede 24 ging dit dan ook best goed, mijn landingen waren ook netjes, was verder een prima vlucht. Maar volgens de instructeur was mijn snelheid op bepaalde momenten te hoog (5 tot 8 knopen, terwijl 5 de limiet is). Dit was volgens hem een reden om de vlucht te beoordelen als Not Satisfactory, of hij daar gelijk in had laat ik maar even in het midden. Als je je partial niet haalt, dan wordt dat omgezet in een full Fail, dus ik mocht het hele trucje nog eens overdoen. (Helaas) Kwam ik erachter dat ik 7 dagen achter elkaar gevlogen had (max is 6 met 1 dag vrij). Volgens de regels moet ik dan verplicht 3 dagen vrij hebben. Ik had het hier helemaal gehad en had daarom een ticket van Phoenix naar Salt Lake City geboekt. Daar wonen mijn oom en tante en 2 nichtjes, daar lekker het weekend doorgebracht. Even lekker weg van vliegen en KLS en alles. Hele fijne tijd gehad daar, ben lekker met mijn jongste nichtje op stap geweest (bios geweest, wezen schaatsen, bij subway gelunchd). We zijn naar een voetbalwedstrijd van mijn oudste nichtje geweest. Verder gewoon een beetje rondgehangen daar en mijn tante verveeld..:P

Op zondagmiddag weer teruggevlogen (in de cockpit) en weer aan de studie gegaan. Vervolgens probeer je het rooster een beetje in de gaten te houden... je weet 's avonds pas zeker wat het wordt, achteraf bleek dat ik ook maandag en dinsdag nog in Salt Lake had kunnen blijven aangezien ik niet werd ingedeeld.. Ik stond er vandaag (woensdag) dus op voor mijn 3de 24, nadat ik 5 dagen niet gevlogen had. Deze vlucht ging eigenlijk prima totdat ik zo slim was om... (en dit is even voor de gevorderden)... tijdens een Go-around op 150 voet hoogte van flaps 40 naar 0 ging in 1,2 seconden. Daarbij raak je in een keer zoveel lift kwijt dat je gewoon naar beneden lijkt te vallen (flaps gebruik je om je vleugeloppervlak te vergroten). Dat was een angstig moment voor zowel mij als de instructeur. We hebben het er daarna over gehad en vastgesteld dat het waarschijnlijk wel meteen de laatste keer was dat ik dat zou doen. De reden dat ik het deed is me nog steeds niet duidelijk, ik denk dat het een soort van reflex was ofzo...
Daarna waren de landingen ook niet echt om over naar huis te typen, dus dat zal ik verder ook niet doen.

Gelukkig was de instructeur heel relaxed verder. Hij zei dat ik wel hard aan bepaalde dingen moest werken, maar dat hij niet inzag wat voor zin het zou hebben om mij 4 keer een check te laten doen als ik m eigenlijk gewoon de eerste keer al had moeten halen. Moet er wel bij zeggen dat ik het niet meer verwacht had dat ik zou slagen die dag..

Nu ben ik doodop en ga ik zo even slapen denk ik. Volgende vlucht is een 2 uur durende solo. Dat heeft verder weinig voorbereiding nodig.

Houdoe!