In between events

Daar zit je dan in de VS....... in het zuiden van Arizona ligt de grens met Mexico, in het westen de staat California en in het oosten Texas. 3 Plaatsen waarin de varkensgriep is gesignaleerd.
Dan zit je op donderdag bij flight dispatch... oh daar komt de trainingmanager langs. Hij verteld ons over de borrel, die school voor koninginnedag heeft georganiseerd. Vrijdag van 6 tot 8. En of we het al hebben gehoord... Er is een idioot in Apeldoorn geweest die probeerde met een auto op de bus van de Royal Family in te rijden, but the idiot missed and hit some other people instead. Hij verteld het alsof het een grappig verhaal is, en zo leek het in eerste instantie ook, ik weet dat ik erom moest lachen... Maar toen kwam ik thuis en zag ik de foto's op internet, toen verging het lachen me meteen. En er is hier niemand die er ook maar iets van begrijpt... mocht er een uitleg bestaan, wat ik betwijfel, laat het ons dan weten, want wij zijn clueless.

Ondertussen gaat het vliegen hier gewoon door, dinsdag moest ik nog cancellen omdat er 8 (ja ACHT!) vliegtuigen in maintenance waren. Als er bij KLM 8 vliegtuigen van 1 vloot in maintenance moeten kost dat de maatschappij miljarden euro's, bij Sabena gaat het niet om miljarden.. en ok ook niet om euro's, maar ze verliezen er toch wel een flink aantal dollars mee.
Woensdag mocht ik D-03 vliegen, best een aardig vluchtje gehad. Donderdag D-04 en vrijdag D-05. Deze week mag ik zelf al de radio doen, iets waar mijn instructeur heel blij mee is want dan hoeft hij minder te doen. Ook maak ik voor het grootste deel mijn eigen landingen al, voornamelijk touch and go's, dan zet je de kist op de baan neer om vervolgens meteen weer vol gas te geven. Dan stijg je op maak je 4 bochten naar rechts en dan kom je weer voor de baan uit.
Dit heet een Traffic Pattern, ik zal van de week kijken of ik daar een plaatje van kan uploaden.
Voor de rest heb ik stalls, steep turns, ground reference manoeuvres en practised forced landing.

Bij de steep turns is het de bedoeling dat je strak op je hoogte blijft vliegen terwijl je een hele steile bocht maakt, iets wat me redelijk goed afgaat. Ik heb er deze week 2 gevlogen waarbij ik elke keer een snelle blik op mijn hoogtemeter wierp, waarbij de grote naald strak naar boven bleef wijzen. Bij een practised forced landing simuleer je dat je motot uitvalt en dat je de kist ergens op de grond moet zetten. Dan probeer je naar een plek te glijden waar je een beetje redelijk veilig kan landen, zoals een veldje of een weg. Bij deze oefening doen we alles behalve echt landen. We dalen tot 100 voet, dat is ongeveer 33 meter en dan geven we weer vol gas voor een go-around. En ik kan jullie 1 ding vertellen 33 meter is LAAG!!!!! Hele vette oefening.

Vrijdag was ik om 4 uur weer thuis, 6 uur begon de borrel. Toch maar even op het schema kijken of ik zaterdag nog ingepland stond. Jottum ik mag om 0545 de N965WG meenemen voor beurtje 6.. oh en kijk nou om 0935 dezelfde kist voor D-07. De borrel heb ik dus maar even overgeslagen aangezien ik dus nog wat te studeren had die avond en de volgende ochtend om 4 uur op school wilde zijn. We zijn die dag naar Gateway gegaan, een ander vliegveld in de buurt, om daar touch and go's te oefenen. Vanaf maandag is de langste baan op Falcon gesloten voor een maand, dit betekend dat wij onze eerste solo daar niet meet mogen doen, maar dus naar een ander veld moeten (zoals Gateway). Er stond flink wat wind, dus ik kon mooi oefenen met zijwind landingen, op een gegeven moment had ik 12 knopen crosswind. Het ging redelijk, maar ik ben niet gauw tevreden. En tegen het einde aan was ik doodmoe, wat ik normaal na 1 vlucht al ben, dus hebben we het wat korter gehouden en zijn we 20 minuten voor tijd teruggegaan naar Falcon.

Ik heb eigenlijk de hele week wisselend gevlogen, maar ben geen 1 keer echt tevreden geweest. Af en toe voel ik me gewoon heel dom omdat ik dezelfde kleine rotdingetjes blijf vergeten. Hand op de throttle! Kijk achter je als je gas geeft bij de run up! Sluit de crewbriefing af! Kleine dingen maar o zo belangrijk. Gelukkig is mijn instructeur over het algemeen wel tevreden, hij zei dat we goed op schema liggen en dat ik niet zo verdomd perfectionistisch moet zijn (overigens een eigenschap waar elke kls'er last van heeft) I will let you know when you screw up!

Vandaag (zondag) en morgen (maandag dus) ben ik vrij, dinsdag naar alle waarschijnlijkheid D-08 vliegen, nog meer traffic patterns oefenen, deze keer naar Chandler (niet matthew perry, maar een veldje hier in de buurt rutger...:P)

Tot snel!